بررسی استحکام باند برشی گلاس آینومرهای conventional و modified resin بر سطوح مینا، عاج و سمان

مقدمه: با توجه به خصوصیات مناسب سمان گلاس آینومر و افزایش روزافزون استفاده از آنها در کارهای ترمیمی، مقایسهshear bond strength گلاس آینومر معمولی و تغییر یافته با رزین روی سطوح مینا، سمان و عاج لازم به نظر می رسد. هدف طرح، تعیین shear bond strength گلاس آینومر معمولی و تغییر یافته با رزین روی سطوح مینا، سمان و عاج می باشد. روش بررسی: روش مطالعه تجربی و از نوع آزمایشگاهی است. 60 دندان مولرسالم جمع آوری و به 6 گروه تقسیم شدند. در گروه a و d مینا را 1 میلیمتر، در گروه b و e تا نمایان شدن عاج، دندان را تراشیده و در گروه c و f سطح سمان را آماده(refresh) کردیم. در گروه b ,a و c از گلاس آینومر معمولی و در گروه e ,d و f از گلاس آینومر تغییر یافته با رزین استفاده شد. برای هر نمونه یک استوانه پلاستیکی به قطر mm2 و ارتفاع mm3 روی سطح مورد نظر، ثابت و توسط گلاس آینومر مربوطه پر گردید. در گروه e ,d و f گلاس آینومر توسط دستگاه لایت کیور به مدت 40 ثانیه نوردهی شد.. نمونه ها تحت نیروی برشی دستگاه اینسترون تا نقطه شکست بارگذاری و نیروی شکست هر نمونه ثبت شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار spss 16 آزمون آنالیز یکطرفه و lsd (05/0=p) تجزیه وتحلیل شدند. نتایج: میانگین استحکام باند برشی گروه های f تا a به ترتیب 50/23، 80/57، 30/27، 37/15، 77/14، 25/17 مگاپاسکال می باشد. اختلاف استحکام باند برشی بین گروه های e ,d و f با گروه های a، b وc از نظر آماری معنادار بود. نتیجه گیری: استحکام برشی گلاس آینومر تقویت شده در هر سه سطح نسبت به گلاس آینومر معمولی بیشتر بود.